8.4: คุณลักษณะรูปแบบ

หน้าเว็บที่คุณเห็นขณะใช้โปรแกรมกรีนสโตนไม่ได้มีการจัดเก็บไว้ล่วงหน้า แต่หน้าเว็บจะถูกสร้างขึ้น 'ทันทีในขณะนั้น' เมื่อมีการเรียกใช้งาน คำสั่งรูปแบบจะถูกใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงลักษณะที่ปรากฎของหน้าที่สร้างขึ้นเหล่านี้ คำสั่งเหล่านี้จะส่งผลต่อสิ่งต่างๆ เช่น ปุ่มที่จะปรากฎขึ้นเมื่อมีการแสดงเอกสาร และการเชื่อมโยงต่างๆ ที่จะแสดงขึ้นเมื่อเรียกใช้ตัวแยกประเภท DateList การพัฒนาคำสั่งรูปแบบเป็นสิ่งที่ไม่ง่ายนัก คุณควรอ่านบทที่ 2 ของแนวทางสำหรับนักพัฒนาโปรแกรมกรีนสโตนเสียก่อน ส่วนนี้จะกล่าวถึงการตั้งค่ารูปแบบ และวิธีการเข้าถึงจากส่วนติดต่อผู้ใช้สำหรับบรรณารักษ์ คุณสามารถเริ่มดำเนินการได้โดยการคลิก "คุณลักษณะรูปแบบ" ภายใต้แท็บ "รูปแบบ"

คุณสามารถประยุกต์ใช้คำสั่งรูปแบบกับสิ่งใดก็ได้ในรายการแบบหล่นลง "เลือกคุณลักษณะ" ซึ่งรวมถึงตัวแยกประเภทแต่ละตัว และรายการคุณลักษณะที่กำหนดค่าไว้แล้ว เมื่อคุณเลือกคุณลักษณะ จะมีตัวควบคุมอยู่สองชนิด คุณลักษณะบางอย่างจะสามารถเปิดหรือปิดใช้งานได้อย่างง่ายดาย โดยจะถูกควบคุมด้วยกล่องกาเครื่องหมาย คุณลักษณะอื่นๆ ต้องการการระบุสตริงรูปแบบ สำหรับคุณลักษณะเหล่านี้ จะมีรายการแบบหล่นลง ("คอมโพเนนต์ที่เปลี่ยนแปลง") เพื่อใช้เลือกว่า ส่วนใดของคุณลักษณะที่ได้รับผลจากการประยุกต์ใช้สตริง (ถ้าจำเป็น) พื้นที่ข้อความ ("สตริงรูปแบบ HTML") สำหรับการใส่ค่าสตริง และการเลือก "ตัวแปร"ที่กำหนดค่าไว้แล้ว เมื่อต้องการแทรกตัวแปรลงในสตริงรูปแบบ ให้กำหนดตำแหน่งของเคอร์เซอร์ไว้ที่จุดที่ต้องการแทรก แล้วเลือกตัวแปรที่ต้องการจากกล่องคำสั่งผสม "แทรกตัวแปร… "

คุณสามารถระบุรูปแบบเริ่มต้นสำหรับคอมโพเนนต์เฉพาะอย่างได้โดยการเลือกคุณลักษณะ "คุณลักษณะทั้งหมด" จากนั้นรูปแบบนี้จะถูกประยุกต์ใช้กับคุณลักษณะที่สามารถใช้งานได้ทั้งหมด เว้นแต่ว่าจะมีการกำหนดรูปแบบเฉพาะขึ้นมาแทนที่

เมื่อต้องการเพิ่มคำสั่งรูปแบบใหม่ ให้เลือกคุณลักษณะและคอมโพเนนต์ที่สามารถใช้งานได้ ค่าเริ่มต้นสำหรับคำสั่งนี้จะถูกแสดงด้วยสีเทา ให้คลิก "เพิ่มรูปแบบ " เพื่อกำหนดค่าลงในคอลเลกชัน "สตริงรูปแบบ HTML" จะกลายเป็นแบบที่สามารถแก้ไขได้ และคุณจะสามารถเปลี่ยนค่าได้ตามต้องการ โดยคุณจะสามารถกำหนดคำสั่งรูปแบบเพียงหนึ่งคำสั่งให้กับการรวมกันของคุณลักษณะ/คอมโพเนนต์แต่ละตัวเท่านั้น

เมื่อต้องการเอาคำสั่งรูปแบบออก ให้เลือกคำสั่งรูปแบบจากรายการ และคลิก "เอารูปแบบออก"

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวแปล และคอมโพเนนต์คุณลักษณะ ให้อ่านบทที่ 2 ของแนวทางสำหรับนักพัฒนาโปรแกรมกรีนสโตน